“You Are a Burden”
To My Future Daughter
February 21, 2016: In this poem a mother speaks to her daughter about an incident where she is called a burden. The mother gives advice while recognizing the South Asian cultural many Sikhs are embedded in. I alternate between Punjabi and the English translation of each stanza in the poem, not only for artistic purposes but also for practical purposes so that language is not a limitation for potential readers. I believe the essence is captured in the Punjabi stanzas.
|
ਧੀਏ, ਅਾਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਹੰਝੂ ਪੂੰਝ ਲੈ। |
Dheeay, apniyan akkhan de hanju poonj leh. Na sun eh duniya de taahne. Tu mera bohj nahi, tu hi meri zindagi hai. Tu ik jimevaari nahi, tu hi meri bakhsh hai. Tu kissay di nahi, eh duniya teri hai. |
| Oh daughter, wipe the tears from your eyes. Do not pay heed to this world’s taunts. You are not my burden, you are my life. You are not a responsibility, you are a blessing. You are not someone’s, this world is yours. | |
ਅੱਜ ਦਾ ਿਦਨ ਬਾਰ ਬਾਰ ਅਾਵੇਗਾ। ਤੈਨੂੰ ਬੋਝ ਕਹਿ ਕੇ ਿੲਹ ਦੁਨੀਆ ਮਜਬੂਰ ਕਰੇਗੀ। ਮਜਬੂਰੀ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਤਾਹਨਿਆਂ ਨੂੰ ਸੱਚ ਸਮਝੇਂਗੀ। ਉਹਨਾਂ ਪਲਾਂ ਿਵੱਚ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਕਰਨਾ। ਯਾਦ ਰਖਣਾ ਕਿ ਿੲਹ ਦੁਨੀਆ ਤੇਰੀ ਹੈ। |
Ajj da din baar baar aavega. Tenu bohj keh ke eh duniya majboor karegi. Majboori vich tu lokan de taahniyan nu sachh samjengi. Ohna pallan vich apni maa de lufzan nu chete karna. Yaad rakhna ke eh duniya teri hai. |
| Today will repeat itself. This world will try to render you helpless. You may even believe its taunts to be true. At those moments, remember your mother’s words. Remember that this world is yours. | |
ਤੂੰ ਅਾਪਣੇ ਰੰਗਾਂ ਨਾਲ ਿੲਸ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਹੋਰ ਰੰਗੀਨ ਕਰੀਂ। ਤੂੰ ਅਾਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਅਾਪਣੀ ਕਹਾਣੀ ਆਪ ਲਿਖੀਂ। ਜਦ ਜਦ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ, ਯਾਦ ਰਖੀਂ ਿਕ ਬਦਲਾਵ ਦੀ ਜੰਮੇਵਾਰੀ ਤੇਰੇ ਹੱਥਾਂ ਿਵੱਚ ਹੈ, ਿਹੰਮਤ ਤੇ ਸਬਰ ਤੇਰੇ ਹਥਿਆਰ। |
Tu apne rangan naal ais duniya nu hor rangeen kari. Tu apne shabdan naal apni kahaani aap likhi. Jadh Jadh rukavatan saamna karn, Yaad rakhi ke badlaav di jimevaari tere hathan vich hai, Himmat te sabar tere hathiyar. |
| Adorn the world with your colors. Write your own story. As you face obstacles, Remember that the responsibility to reform is in your hands. Courage and patience are your weapons. | |
ਅੱਜ ਤਕ ਧੀਆਂ ਨੇ ਬੇਨਤੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ, ਪਰ ਵਕਤ ਅਾਿਗਆ ਿਕ ਅਾਪਣੇ ਹੱਕਾਂ ਲੲੀ ਲੜ੍ਹਨ। ਬੇਨਤੀਆਂ ਤਾਂ ਕੋੲੀ ਕੋੲੀ ਸੁਣਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਫ਼ਰਮਾਨ ਹਰ ਿੲੱਕ ਤੱਕ ਪਾਹੁੰਚਦੇ ਹਨ। ਿੲਹਨਾਂ ਫ਼ਰਮਾਨਾਂ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਜਲਦ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਵੇਗੀ। |
Ajj takk dhiyan ne benathiyan keetiyan, Par vakt aagiya ke apne hakkan leiye lardan. Benathiyan ta koi koi sunda hai, Par farmaan har ikk takk pahunchde hun. Ehna farmaana di avaaz jald mehsoos hovegi. |
| Until today, daughters have continued making pleas, But it is time that they fight for their rights. Only few hear the sounds of pleas, But demands reach all, And soon we will feel the sounds of these demands. | |
ਧੀਏ, ਅਾਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਹੰਝੂ ਪੂੰਝ ਲੈ। ਨਾ ਸੁਣ ਿੲਹ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਤਾਹਨੇ। ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਬੋਝ ਨਹੀ, ਤੂੰ ਹੀ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ। ਤੂੰ ਿੲੱਕ ਿਜੰਮੇਵਾਰੀ ਨਹੀ, ਤੂੰ ਹੀ ਮੇਰੀ ਬਖਸ਼ ਹੈ। ਤੂੰ ਿਕਸੇ ਦੀ ਨਹੀ, ਿੲਹ ਦੁਨੀਆ ਤੇਰੀ ਹੈ। |
Dheeay, apnian akkhan de hanju poonj leh. Na sun eh duniya de taahne. Tu mera bohj nahi, tu hi meri zindagi hai. Tu ik jimevaari nahi, tu hi meri bakhsh hai. Tu kise di nahi, eh duniya teri hai. |
| Oh daughter, wipe the tears from your eyes. Do not pay heed to this world’s taunts. You are not my burden, you are my life. You are not a responsibility, you are a blessing. You are not someone’s, this world is yours. | |
Photo by Kevin N. Murphy
